X-MEN / X2 / X III

KinPi123

:lol: Electra nie "głupiki" tylko gupiki.. A konkretnie to są to pawie oczka, ale to jest mało ważne.. Każdy może się pomylić, nie? :) :lol:

Blaze

Wilczyca

Z kotami trzeba wiedziec, jak się dogadac. Mój kuzyn nie przepada za kotami, ponieważ kiedyś został podrapany... Jednak nie dziwiłam się temu kotu - mój kuzun szaprał go za ogon, męczył prawie cały czas... Zwierzę w końcu mu się odpłaciło...

Za to ja z moim kocurem żyję w zgodzie, pełnej zgodzie. ;) Zdarza się, że on potrafi spac ze mną przez cała noc, wyłożony elegancko na kołdrze, spac u mnie w pokoju całymi dniami, czekac na mnie stale przed powrotem do szkoły (siedzi wtedy przed drziwami). Traktuję mojego kota z szacunkiem, dlatego on odpłaca mi się tym samym. Wolę koty niż psy - może odzywa się we mnie kocia natura? Ech... 8)

Electra

Blaze

Ja szczerze mówiąc również lepiej dogaduję się z kotami...niewiem czemu, ale szczególnie z czarnymi, dlatego te najbardziej lubię. Ale wiem, że psy też mają wiele w sobie, a z tymi też nieźle sobie radzę.
Wiecie, zdradzę Wam coś - w przyszłości biorę pod uwagę moje dobre stosunki ze zwierzętami, dlatego nie wykluczam, że być może zostanę weterynarzem, lub będę wchodzić w zawody tego pokroju. Wydaje mi się to bardzo interesujące.

Wilczyca

Blaze, możesz sobie podac rękę ze Świstakiem! To moja przyjaciółka, zarejestrowała się, ale na razie ma problemy z komputerem. Ona też uwielbia zwierzęta.
Co do kotów, mój nie jest czarny. Pozory mylą. Mój kot jest ciemnografitowy, naprawdę ładny odcień. ;)

Blaze

Wilczyca

Zgadzam się z tobą, Blaze!
To, że niegdyś czarne koty uważane były za pomocników czarownic, nie znaczy, że te wszystkie uprzedzenia mają przejśc do teraźniejszości, a koty te mają byc gnębione (co czasem też się zdarza). ;) Kty mają jednak swój styl...

Electra

i chodzą własnymi drogami. A co do przesądów o kotach, to też myślę że są nieprawdziwe, bo jak ktoś powiedział - jak myślisz tak masz

KinPi123

Co do tego, że lubię duże koty to mam tylko jedno złe wspomnienie z nimi związane. Jeszcze 2 lata temu, po obejrzeniu jakiegoś strasznego filmu zawsze śnił mi się koszmar. Teraz już tak nie jest..:) I jak byłam w piątej klasie podstawówki (teraz jestem w pierwszej gimnazjum) oglądałam na historii jakis film (Quo Vadis chyba). No i tak była taka scena kiedy na arenie byli ludzie i wypuścili lwy. Wiadomo, że kotki miały wyżerkę :?.. I w nocy miałam taki sen, że do dziś go pamiętam. Później na rok znienawidziłam koty...:)
Głupie, nie?

Exodus

Więc ja mam kota rasy manecoon...i to są na ogół baaardzo duże koty,ale ja mam mieszanica. Zaraz wam pokarze jego foto :D

[link widoczny dla zalogowanych]

A psa to ja zawsze marzyłam o Haskim....ale rodzice jakoś nie ;)

Nightcrawler

Widze ze lubisz Haskie:). Tez zawsze chcialem miec takiego pieska... I w koncu namowilem rodzicow:).

Wilczyca

Jedyny rasowy zwierz w mojej okolicy to mój pies.
Wyżeł, pointer, ale nie u mnie obecnie. Ta rasa jest bardzo zgrabna no i uwielbia biegac po lesie... :D

Tak wygląda ta rasa dokładnie...
Grafika ze stronki [link widoczny dla zalogowanych] o psach myśliwskich...

Pożegnałam króliczka niedawno... Miał 8 latek, zwał się Baks... Czarno biały, rasa kanadyjska...
Prawdziwy przyjaciel, był moim pierwszym domowym zwierzakiem. Ostatnie dni spędził u wujka, kicał po trawie, pogryzał trawę... Staruszek już był, ale mimo wszystko trzymał się świetnie...
Ale niestety ta chwila nadeszła... Odszedł stąd...
Nadal mam go w pamięci...
Pa pa... :*

Jak każdy zwierzak domowy przekroczył Tęczowy Most i tam czeka...
Na mnie i resztę moich czworonożnych domownikow...

Buu... ;(

"Nie będę edytowac...
A co mi tam..." ????

Ej, żeby mi się coś takiego nie powtarzało ;P

Dark Phoenix aka Blaze

Blaze

Ukochane zwierzątka.... Wczoraj naprawdę przekonałam się jak bardzo pokochałam malutkie stworzonko, jakim jest mój roczny chomik, wcześniej aż tak bardzo nie zdawałam sobie z tego sprawy...

Mój dżungar Spidi od niedawana miał na tylnej łapce dość dużą narośl. Byłam u weterynarza, spytałam co to może być, czy to coś groźnego. Doktor stwierdził, by zostawić to w spokoju, a przyjść jeżeli będzie się to rozbudowywać, powiększać. Nic się nie działo, chomik czuł się dobrze, więc zgodnie z zaleceniem weterynarza zostawiłam to w spokoju.

Wczoraj wstałam rano, miałam wpaść do przyjaciółki. Najpierw jednak jak zawsze musiałam dać chomikowi świeże jedzenie. Podchodzę do klatki, a szczebelki na jej drugim piętrze całe we krwi - tak samo wapno, na którym Spidi zcierała sobie pazurki. Wystraszyłam się okropnie - już zaczęłam myśleć, że to mógł być krwotok z pyszczka, ale zaraz uświadomiłam sobie, że może to jednak związane z jegą chorą nóżką. Jednak odczułam taki strach o jego zdrowie, że zalałam się łzami. Chomik był w swoim domku umieszczonym na dole, zdawał się być trochę osłabiony. Szybko włożyłam go do tzw. "spacerówki" i pojechałam autobusem do lecznicy weterynaryjnej.

Na szczęście weterynarz stwierdził, że nic się nie stało. Po prostu musiał zahaczyć o coś w klatce nóżką, to odpadło, polała się krew, ale wystarczyło łapkę przemyć antybiotykiem i już było dobrze. O żadnym krwotoku z pyszczka nie było mowy, a chomik był osłabiony, ponieważ stracił trochę krwi. Wróciłam do domu, klatkę umyłam, chomiczek odpoczął.

Choć nie było potrzeby rozpaczać, to wydarzenie dało mi do myślenia. Od tej pory będę się cieszyć każdą chwilą spędzoną z moim małym wdzięcznym podopiecznym, bo niewiadomo kiedy odejdzie. Chomiki żyją krótko, dlatego trzeba dać im jak najwięcej miłości i poświęcenia. Tak jak i wszystkim zwierzętom bez wyjątku.